Kancelaria parafialna :
Numer rachunku parafii: 08 1020 2472 0000 6702 0019 6238.
Prośmy Boga, aby w tych niełatwych czasach, przy tylu zagrożeniach i celowych atakach licznych wrogów nasze rodziny stawały się prawdziwym domowym Kościołem. Pamiętajmy, że żywe świadectwo wiary każdej rodziny jest „solą ziemi” dla wszystkich w doczesnej pielgrzymce wiary. Przez przyjaźń ze Świętą Rodziną, uczmy się sztuki budowania więzi opartych na prawdziwej miłości.
W roku wiary z radością i nadzieją zbliżamy się do żłóbka, aby znowu się przekonać, że jest w nim Bóg, co stał się Człowiekiem.
On jest naszym światłem co rozjaśnia wszelkie ciemności. Jako Nieskończony, przyjął granice człowieczeństwa, aby stanąć po stronie ludzkich spraw i spleść je ze sprawami Bożymi.
Wiara niech staje się w nas potęgą, aby nasze życie stawało się nieustannym wielbieniem Boga. Prosimy, Błogosław nam Jezu i przymnóż coraz większej Wiary, Nadziei i Miłości.
życzy ks. proboszcz.
Rozpoczyna się II część Adwentu, przeznaczona na bezpośrednie przygotowanie do Uroczystości Narodzenia Pańskiego. Nie może w niej zabraknąć naszego sakramentalnego pojednania z Bogiem i ludźmi. Już teraz zachęcamy do odprawienia świątecznej spowiedzi świętej.
SPOWIEDŹ ŚWIĄTECZNA
- Codziennie przed Mszą św. oraz :
- Czwartek godz. 16.15 kl. III, IV, V, VI
- Piątek godz. 16.00 - 17.00
- godz. 18.00 - 18.30 młodzież
- Sobota godz. 8.00 – 9.00
- Niedziela przed każdą Mszą św.
- Poniedziałek – Wigilia godz. 8.30 - 10.00
"Roraty"
Roraty to Msza święta odprawiana ku czci Maryi, którą symbolizuje postawiona w pobliżu ołtarza biała świeca z niebieską wstążką. Nazwa Mszy świętej roratniej pochodzi od łacińskich słów introitu „rorate cæli desuper" („spuśćcie rosę niebiosa"). Roraty odprawiane są przez cały Adwent w dniach powszednich. Zgodnie z tradycją roraty to Msza św. odprawiana rano.
Z książki wydanej w 1739 r. dowiadujemy się, iż przed rozpoczęciem rorat zapalone świece przynosili do ołtarza przedstawiciele wszystkich siedmiu stanów, a więc król, prymas, senator, szlachcic, żołnierz, kupiec i kmieć. Wręczali je kapłanowi, mówiąc: „Jestem gotowy na sąd Boży”. Obrzęd przypominał, że Adwent jest oczekiwaniem także na ostateczne przyjście Jezusa.
Bądźcie trzeźwi!
Czuwajcie!
Koniec roku liturgicznego to przed wszystkim czas zatrzymania się nad swoim życiem i odpowiedzi na zasadnicze pytania. Niedawno przeżywaliśmy uroczystość Wszystkich Świętych i wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych - dni te, choć radosne w swej wymowie, przywoływały eschatologiczną refleksję nad sensem naszego życia, uświadomiły jego ulotność i nieuchronne zmierzanie ku wieczności, a także pomagały naprowadzić nas na właściwą drogę, póki jeszcze nie jest za późno.
Rozpoczynając nowy rok liturgiczny, pozostajemy dalej w refleksyjnym i głęboko duchowym temacie ludzkiej egzystencji, przemiany i ziemskiego pielgrzymowania. Wkraczamy w kolejny w naszym życiu Adwentu, który ma nam uświadomić, iż oczekujemy nie tylko na cielesne przyjście (narodzenie) Chrystusa, ale przede wszystkim na to, do czego zmierza nasza dusza - na Ostateczne przyjście na końcu czasów (paruzja). Ponadto szczególnego wymiaru okresu poświęconego Maryi, przybiera adwent poprzez Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia). Uświadamiamy sobie wówczas ogromna rolę Maryi jako bezgrzesznej Matki, która w pokorze wychowywała Jezusa Chrystusa - przyszłego Odkupiciela ludzkości.