Grupy parafialne Dzieci Maryi
+ Odeszli do Ojca +
+ Wyszukiwarka grobów +
Cmentarz Parafialny
- Regulamin cmentarza parafialnego Rzymskokatolickiej Parafii Niepokalanego Serca Maryi w Wodzisławiu Śląskim – Kokoszycach
- Cmentarz 2021r. Słowo dla przychodzących na cmentarz
- Apel do użytkowników cmentarza parafialnego w Kokoszycach
- Cmentarz - wyjaśnienie dotyczące dzierżawy miejsc
- Cmentarz parafialny
Archiwum
ZAPROSZENIE DO KATEDRY NA UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA
I ZAMKNIĘCIE II SYNODU ARCHIDIECEZJI KATOWICKIEJ
Drodzy Diecezjanie!
Dobiega końca kolejny Rok Liturgiczny. Był to czas szczególny, bogaty w wydarzenia. Przeżywaliśmy Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Nasz naród obchodził 1050. rocznicę chrztu Polski, pozwalającą nam na powrót do korzeni wiary. Odbyły się niezapomniane Światowe Dni Młodzieży – święto młodego Kościoła. Ostatnim akcentem tego roku była narodowa pielgrzymka do progów apostolskich. Zaś w naszej archidiecezji kończymy II Synod. Wszystko to skłania nas do wyśpiewania Bogu hymnu wdzięczności i uwielbienia: Te Deum laudamus.
W ostatnią niedzielę roku liturgicznego skierujemy nasze serca ku Jezusowi Chrystusowi, Królowi Wszechświata, któremu zawierzamy nasze rodziny, parafie, wspólnoty; Archidiecezję, Ojczyznę i Kościół. Dokonamy tego poprzez odmówienie aktu oddania we wspólnotach parafialnych.
Serdecznie zapraszam do wspólnego dziękczynienia w niedzielę 20 listopada podczas Mszy św. o godz. 12 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Do udziału w uroczystej liturgii zapraszam rodziny oraz przedstawicieli ruchów, wspólnot i stowarzyszeń działających w parafiach. Zapraszam członków Akcji Katolickiej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży z okazji ich patronalnego święta; członków Parafialnych Zespołów Synodalnych i wszystkich powołanych na II Synod; duchowieństwo i osoby życia konsekrowanego.
II Synod Kościoła katowickiego zakończymy po Eucharystii podpisaniem uchwał synodalnych; następnie kolejnej grupie szczególnie zasłużonych diecezjan zostaną wręczone pamiątkowe medale „Pro Christi Regno”, wyrażające wdzięczność za zaangażowanie w dzieło budowania i umacniania Królestwa Bożego w naszej archidiecezji.
Siostry i Bracia! W codziennym życiu zabiegajmy o pomnożenie chwały Chrystusa Króla – naszego Pana i Zbawiciela, dziękujmy nieustannie za Jego nieskończone Miłosierdzie, które okazuje z pokolenia na pokolenie, wiernością i posłuszeństwem odpowiadajmy na Bożą Miłość. Niech udział w niedzielnej Eucharystii w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata wspomoże nas w realizacji tych zobowiązań i przyczyni się do naszego uświęcenia. Niech Pan, któremu się powierzamy, pomaga nam porządkować naszą codzienność i posłannictwo Kościoła. Módlmy się gorliwie, aby nasze rodziny, środowiska życia i pracy i cały świat objęło Jego Królestwo: królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju.
Wszystkim z serca błogosławię: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
† Wiktor Skworc
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI
WYCHOWANIE NAŚLADOWANIEM MIŁOSIERNEJ MIŁOŚCI BOGA
List Pasterski Episkopatu Polski z okazji VI Tygodnia Wychowania
11-17 września 2016 r.
Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!
Za tydzień w naszej Ojczyźnie rozpocznie się szósty Tydzień Wychowania, któremu w tym roku towarzyszyć będzie hasło Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia – „Miłosierni jak Ojciec”. Zastanówmy się, w jaki sposób rodzice, dziadkowie, nauczyciele, katecheci i duszpasterze mogą naśladować w wychowaniu miłosierną miłość Boga.
Każdy z odczytanych przed chwilą fragmentów Pisma św. ukazuje prawdę o miłości łączącej wychowawcę z wychowankiem. W Ewangelii spotykamy Jezusa, za którym idą tłumy słuchających Go uczniów. Podążają one za Jezusem, mimo że zwraca się do nich z bardzo konkretnymi wymaganiami. Kochać swych wychowanków to znaczy także od nich wymagać.
Św. Paweł w Liście do Filemona, wstawia się za swoim podopiecznym – Onezymem. Prosi, by adresat listu nie tylko darował karę, jaka należała się Onezymowi jako zbiegłemu niewolnikowi, ale by przyjął go na nowo – tym razem już nie jako niewolnika, lecz jako brata. Sam Apostoł nazywa go „swoim dzieckiem”, co wspaniale pokazuje, jak serdeczna i głęboka może być więź łącząca wychowawcę z wychowankiem. Miłość wychowawcza jest bowiem z natury wrażliwa i czuła, daje wychowankowi wsparcie i poczucie bezpieczeństwa.
Usłyszeliśmy dziś także fragment Księgi Mądrości. Jej Autor zastanawia się, czy potrafi poznać i wypełnić postawione mu przez Boga wymagania: „Któż z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana?” (Mdr 9,13). Dochodzi do wniosku, że jest to możliwe, ale tylko z Bożą pomocą: „Któż poznał Twój zamysł, gdybyś nie dał Mądrości, nie zesłał z wysoka Świętego Ducha swego?” (Mdr 9, 17).
Słowo Boże dzisiejszej niedzieli przekonuje nas, że o dar prawdziwej miłości wychowawczej, która z jednej strony byłaby wrażliwa i czuła, a z drugiej – wymagająca, trzeba prosić Ducha Świętego. To właśnie zamierzamy czynić przeżywając Tydzień Wychowania.
1. Miłość wychowawcy w uczynkach miłosierdzia obejmujących całego człowieka
Ogłaszając Jubileusz Miłosierdzia papież Franciszek zachęcał: „Odkryjmy na nowo uczynki miłosierdzia względem ciała: głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, przybyszów w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać, umarłych pogrzebać. I nie zapominajmy o uczynkach miłosierdzia względem ducha: wątpiącym dobrze radzić, nieumiejętnych pouczać, grzeszących upominać, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych” (Papież Franciszek, Bulla Misericordiae vultus).
Nie ulega wątpliwości, że w wychowaniu jest miejsce na realizację wszystkich wymienionych wyżej uczynków miłosierdzia – zarówno tych, co do ciała, jak i tych, które nazywamy „uczynkami względem ducha”. Te pierwsze związane są z funkcją opiekuńczą wychowawców – z podstawową troską o warunki życia podopiecznych. Nie tylko wychowawcy, ale każdy z nas musi mieć otwarte oczy i stanowczo reagować, gdy dziecku dzieje się krzywda związana z niedożywieniem czy innym niedostatkiem. Uczynki względem duszy związane są natomiast z samym wychowaniem, w którym jest miejsce na pouczenie, pociechę, dobrą radę, ale też na przebaczenie, a nade wszystko na modlitwę.
Miłosierdzie Boga obejmuje zawsze całego człowieka. Widać to wyraźnie w scenie uzdrowienia paralityka. Kiedy jego przyjaciele przychodzą z nim do Jezusa spodziewając się cudu uzdrowienia, z zaskoczeniem przyjmują fakt, że Jezus najpierw odpuszcza mu grzechy, a dopiero potem mówi: „wstań, weź swoje łoże i idź do domu!” (Łk 5, 17-26).
Sporo emocji w dyskusji publicznej wywołały wytyczne dotyczące promocji w szkołach zdrowego sposobu odżywiania się dzieci i młodzieży. Kształtowanie świadomości społecznej w tym zakresie jest potrzebne, gdyż wiele spośród tak zwanych chorób cywilizacyjnych ma swoje źródło w nieprawidłowym odżywianiu. Można zatem powiedzieć, że jest to współczesna forma realizacji uczynków miłosierdzia względem ciała. Trzeba jednak pamiętać, że konieczna jest również refleksja dotycząca wspierania wychowanków w rozwoju duchowym, psychicznym i intelektualnym. Tydzień Wychowania jest okazją do tego, by każdy wychowawca postawił sobie pytania: „Kogo chcę wychować?” i „Jak zamierzam to czynić?”. Odpowiadając na nie trzeba mieć zawsze przed oczyma pełny rozwój wychowanków.
2. Miłość wychowawcza potrzebuje wsparcia
Święty arcybiskup Lwowa, Józef Bilczewski, w liście pasterskim o wychowaniu przytacza obraz ze starożytnej Grecji. Pisze o mędrcach ateńskich, którzy zebrali się, by radzić, jak ratować chylącą się ku upadkowi Ojczyznę. Jeden z nich w milczeniu rzucił na ziemię zepsute jabłko. Owoc rozpadł się na kawałki, ale oczom zebranych ukazały się zdrowe ziarna. Wszyscy zrozumieli wymowę tego przykładu: nadzieję społeczeństwa stanowią dzieci i młodzież – „…wychowajmy ją zdrową fizycznie i moralnie, a Grecja wyzdrowieje” (św. abp J. Bilczewski, Młodości! Ty nad poziomy wylatuj! List pasterski do uczniów szkół średnich i seminariów nauczycielskich, 20 stycznia 1905 r.).
O wychowaniu warto rozmawiać zawsze, jednak aktualność problematyki wychowawczej jako przedmiotu refleksji osobistej i społecznej w obecnym czasie wydaje się szczególnie ważna. Rozwój cywilizacyjny jest tak szybki i pociąga za sobą tyle nowych problemów, że bez pomocy pedagogów, psychologów czy lekarzy wychowawcy są często bezradni. Przykładem może tu być chociażby zjawisko uzależniania się nawet bardzo małych dzieci od tabletów czy smartfonów, powodujące między innymi ich zamykanie się na budowanie prawdziwych relacji z bliskimi. Znamienny jest widok dziecka, które przyzwyczajone do dotykowych ekranów usiłuje rączką przesuwać ilustracje w oglądanej książce.
Program uczynków miłosierdzia, które wzywają do tego, by „nieumiejętnych pouczać” czy „wątpiącym dobrze radzić”, zachęca do korzystania w praktyce wychowawczej ze wsparcia kompetentnych osób i wzajemnej współpracy. Również Kościół, którego dorobek w dziedzinie wychowania zaowocował powstaniem wielu kierunków i systemów pedagogicznych, pragnie służyć rodzicom i nauczycielom. Czyni to poprzez refleksję naukową z zakresu pedagogiki i dydaktyki kontynuowaną na katolickich uczelniach, przez prowadzenie przedszkoli i szkół katolickich, a także przez posługę duszpasterzy i katechetów w parafiach oraz w każdym polskim przedszkolu i szkole. Mądrość wychowawców podpowie im, by nie marnowali okazji do korzystania z tej pomocy.
3. Miłość wychowawcza prowadzi do świadectwa
Wielu rodziców, dziadków, nauczycieli zadaje sobie pytanie, co robić, by podejmowane przez nich wysiłki wychowawcze były owocne. Wypełniając program wyznaczony przez Chrystusowe przykazanie miłości, przełożone na konkretny język uczynków miłosierdzia, trzeba pamiętać, że „radzić”, „pouczać”, „upominać”, „pocieszać” należy nie tylko słowem, ale przede wszystkim czynem, a zwłaszcza przykładem własnego życia. Najskuteczniejsze jest wychowanie poprzez osobiste świadectwo wychowawcy. Dziecko potrafi bowiem czytać „pomiędzy wierszami” wypowiadanych przez rodziców słów. Nie sposób oddać koloru lub smaku za pomocą samych, nawet bardzo obrazowych, słownych opisów, ale trzeba się w końcu odwołać do konkretnego przedmiotu w tym właśnie kolorze czy potrawy, która tak właśnie smakuje. Nie można też wychowywać dziecka bez umożliwienia mu doświadczenia, jak wygląda życie oparte na wartościach, które są mu przekazywane. Dotyczy to zwłaszcza wychowania w wierze. Słysząc pytanie uczniów: „Nauczycielu – gdzie mieszkasz?”, Jezus niczego nie tłumaczy, ale kieruje do nich zaproszenie: „Chodźcie, a zobaczycie” (J 1, 38-39). W ten sposób chce im powiedzieć, że jeśli pragną cokolwiek zrozumieć z Jego nauczania, muszą przebywać z Nim i doświadczyć, na czym polega życie u Jego boku. Tak ważne jest, by dom rodzinny był prawdziwym domem, w którym darowane są urazy, przebaczane krzywdy, by każdy z domowników mógł odnaleźć w nim pociechę i otrzymać pomoc.
Święty Jan Paweł II w encyklice o Bożym Miłosierdziu przypomina, że wychowanie jest jedną z najważniejszych form naśladowania miłosiernej miłości Boga: „…miłość miłosierna jest szczególnie nieodzowna w stosunkach pomiędzy najbliższymi, pomiędzy małżonkami, pomiędzy rodzicami i dziećmi, pomiędzy przyjaciółmi, jest nieodzowna w wychowaniu i duszpasterstwie” (Dives in misericordia, 14).
W takim kontekście spoglądamy na trudną pracę katechetów – księży, sióstr i braci zakonnych, katechetek oraz katechetów świeckich. Papież Franciszek wzywa ich wszystkich, by wyruszyli na peryferie współczesnego świata: „…jedną z peryferii, która sprawia mi zawsze wielki ból, (…) są dzieci, które nie potrafią zrobić znaku krzyża. (…) To jest właśnie peryferia! Tam trzeba iść! A Jezus tam jest, czeka na ciebie, byś pomógł temu dziecku zrobić znak krzyża” (Papież Franciszek, Przemówienie do uczestników Międzynarodowego Kongresu Katechetycznego w Rzymie, 27 września 2013 r.). Podejmijmy ten apel, który wydaje się coraz bardziej aktualny także w naszej polskiej rzeczywistości.
Wszystkich, którym droga jest sprawa wychowania dzieci i młodzieży – rodziców, nauczycieli, osoby odpowiedzialne za polską szkołę na różnych szczeblach administracji rządowej i samorządowej – zapraszamy do włączenia się w przeżywanie VI Tygodnia Wychowania. Zachęcamy, by wziąć udział w organizowanych w parafiach i szkołach spotkaniach poświęconych tematyce wychowawczej. Niech każdy z nas podejmie w tym czasie modlitwę w intencji nauczycieli i wychowawców. Dziękujmy dziś Bogu, najlepszemu Wychowawcy, za tych, którzy są przedłużeniem Jego miłosiernej miłości, realizując dzieło wychowania – jedno z najtrudniejszych, ale zarazem najpiękniejszych zadań człowieka.
Na tę drogę wychowywania innych poprzez naśladowanie miłosiernej miłości Boga wszystkim Wam z serca błogosławimy.
Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi
obecni na 373. Zebraniu Plenarnym
Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie
w dniu 8 czerwca 2016 r.
WEZWANIE METROPOLITY KATOWICKIEGO
DO MODLITWY I POMOCY MATERIALNEJ
NA RZECZ OFIAR TRZĘSIENIA ZIEMI WE WŁOSZECH
Drodzy Diecezjanie, Bracia i Siostry!
W minioną środę dotarła do nas wiadomość o trzęsieniu ziemi w środkowych Włoszech. Kataklizm sprawił, że kilkaset rodzin straciło swoich bliskich, domy i miejsca pracy. Runęły też kościoły.
Wszystkim, których dotknęły skutki tej tragedii, składamy serdeczne wyrazu współczucia.
Jednym z poszkodowanych i ocalałych jest ksiądz naszej archidiecezji, Krzysztof Kozłowski, pracujący od 2 lat w Accumoli. Zapewniamy naszego Brata i jego parafian o duchowej bliskości. Wszystkich polecamy Bogu, bogatemu w miłosierdzie, prosząc o życie wieczne dla zmarłych i moc ducha dla ich rodzin, bliskich i przyjaciół. Do Matki Bożej Nieustającej Pomocy wołamy o wstawiennictwo i pomoc!
Bracia i Siostry! Mieszkańcy terenów dotkniętych trzęsieniem ziemi nie poradzą sobie z naprawą zniszczeń bez pomocy z zewnątrz. Straty materialne są poważne. Dlatego serdecznie Was proszę o modlitwę za wszystkie ofiary trzęsienia ziemi oraz w intencji osób, które tak niespodziewanie znalazły się dramatycznej sytuacji życiowej. Proszę także o pomoc materialną.
W niedzielę 4 września Parafialne Zespoły Caritas zbiorą przed kościołami naszej archidiecezji ofiary, przeznaczone dla parafii, w której posługuje ksiądz naszej archidiecezji.
Kataklizmy, których jesteśmy świadkami, skłaniają nas do troski o bliźnich. Uczą także pokory i modlitewnej postawy w każdej sytuacji. Prośmy dobrego Boga, by zachował nas od wszelkich nieszczęść i klęsk żywiołowych.
„Święty Boże, Święty mocny, Święty nieśmiertelny – zmiłuj się nad nami i nad całym światem”
Wszystkim z serca błogosławię.
† Wiktor Skworc Arcybiskup
Metropolita Katowicki
SŁOWO PASTERSKIE METROPOLITY KATOWICKIEGO
NA XIX NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ I PO ŚWIATOWYCH DNIACH MŁODZIEŻY
7 sierpnia 2016 roku
Drodzy Diecezjanie!
1. Bardzo optymistycznie brzmi pierwsze zdanie Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: …spodobało się Ojcu waszemu dać wam Królestwo. Uświadamia nam ono działanie Boga, który troszczy się o swoje dzieci, zapewniając im bliskość i przyszłość.
Dar Królestwa, jego tajemnice i naturę ukazuje nam Boży Syn w ewangelicznych przypowieściach. On też wzywa – jak słyszeliśmy w Ewangelii – abyśmy mając świadomość otrzymanego daru, trwali w postawie nieustannego czuwania w sprawach Królestwa, które nie jest z tego świata i wyraża się między innymi w dystansie do tego, co przemijające i materialne.
W kolejnych słowach Ewangelii zostały nam przybliżone obrazy, jak powinno wyglądać życie przeżywane jako czuwanie dla sprawy Bożego Królestwa. Ostatecznie chodzi o przylgnięcie do niego sercem, zgodnie z zauważoną przez Jezusa zasadą, że tam, gdzie nasz skarb, nasze wartości, tam i nasze serce, nasze uczucia i nadzieja.
Mając świadomość daru i powołania, aby przez słuchanie nauki Jezusa poznać tajemnicę Królestwa niebieskiego (Mt 13,11), trzeba trwać w postawie czuwania. Dzięki niej stajemy się ludźmi, których Chrystus określa szczęśliwymi: Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie, bo nie tylko spotka się z nimi, ale będzie im usługiwał, to znaczy: będzie im towarzyszył i pomoże znosić wszelkie doświadczenia i ciężar życia.
Przykładem człowieka czuwającego jest Abraham. Odczytany dziś fragment Listu do Hebrajczyków głosi pochwałę jego wiary. Przypomina jego ufność i całkowite zawierzenie Bogu. Abraham nie zachwiał się w wierze. Ufał Bogu bezgranicznie. Wiara pozwoliła mu wyjść zwycięsko z prób, na jakie został wystawiony. Abraham jest dla nas, chrześcijan, wzorem człowieka całkowicie zawierzającego swoje życie Bogu, dlatego że zaufał nadziei wbrew nadziei. To On przylgnął całym sercem do Boga. W Nim ulokował swoje nadzieje, życie i przyszłość. Z wiarą oczekiwał bezpiecznego miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg. Oczekiwania Abrahama spełniły się ostatecznie w Królestwie Bożym, głoszonym przez Jezusa Chrystusa.
Siostry i Bracia!
2. Prawdę o Królestwie Bożym, które jest w nas i staje się w Kościele i przez Kościół, mogliśmy przeżywać podczas minionych Światowych Dni Młodzieży. Doświadczaliśmy tego, podziwiając młodych całego świata, którzy przybyli do naszego kraju, by zamanifestować swoją wiarę w zbawcze orędzie Jezusa Chrystusa.
Dzisiejsza niedziela jest czasem, by za te minione dni wyśpiewać Bogu hymn dziękczynienia i uwielbienia, za wielkie święto wiary i Kościoła, który okazał się niezwykle gościnny. W naszej archidiecezji ponad 7 tysięcy rodzin zgłosiło gotowość przyjęcia młodych do swoich mieszkań i domów, co dało liczbę 18 tysięcy miejsc dla przybywających do naszego kraju. Ostatecznie z tej szczodrej oferty skorzystało 12 tysięcy pielgrzymów, którzy wraz z naszą młodzieżą przeżywali w archidiecezji katowickiej tydzień przygotowania do wydarzeń centralnych w Krakowie. Bóg zapłać wszystkim rodzinom i parafiom – za chrześcijańską gościnność, za życzliwość i otwartość, za świadectwo wiary i za wszystkie spotkania we wspólnotach parafialnych. W ich przygotowanie – już od dłuższego czasu – angażowała się młodzież, angażowało duchowieństwo, angażowały wspólnoty zakonne, grupy parafialne oraz ruchy i stowarzyszenia wiernych świeckich. Wszystkie działania, a nade wszystko modlitwa w intencji Światowych Dni Młodzieży, przygotowały dobry klimat dla tych Dni, ożywiając przy tym lokalne wspólnoty, parafię i całą archidiecezję.
Minione wydarzenia Światowych Dni Młodzieży w archidiecezji katowickiej promowały nasz region, całą Polskę, nasze tradycje i kulturę. Pielgrzymi z różnych stron świata chętnie włączyli się w bogatą ofertę inicjatyw, dzięki czemu mogliśmy w minionych już dniach doświadczyć radości i autentyzmu przeżywania wiary przez młody Kościół. W tym miejscu bardzo dziękuję wszystkim Młodym naszej archidiecezji – za współtworzenie Światowych Dni Młodzieży poprzez udział w Dniach w Diecezji i Wydarzeniach Centralnych w Krakowie. Dziękuję wszystkim wolontariuszom – za kreatywność, za przygotowanie Dni w Diecezji, a szczególnie „Spotkania na Górze Karmel” na katowickim Muchowcu, za poświęcony czas i dzielenie się dobrem. Bóg zapłać wolontariuszom Diecezjalnego Centrum ŚDM za prawie trzyletnią posługę w wielu sekcjach i koordynację wszystkich wydarzeń. Za tym zaangażowaniem kryje się bogaty dar czasu, dar czuwania dla sprawy Królestwa Bożego!
Serdeczne podziękowanie przekazuję wszystkim duszpasterzom, zarówno księżom proboszczom, jak i wikariuszom oraz katechetom – za zaangażowanie, za towarzyszenie młodzieży, za współpracę z Diecezjalnym Centrum. Koordynatorom rejonowym za staranne przygotowanie miejsc pobytu pielgrzymów i za organizację wielu wydarzeń w rejonach, które objawiały „Boga bogatego w miłosierdzie”.
Słowa uznania i podziękowania kieruję pod adresem władz państwowych i samorządowych. Jesteśmy wdzięczni władzom województwa śląskiego i urzędu marszałkowskiego za dostrzeżenie szansy, jaką niosły Światowe Dni Młodzieży dla promocji naszej małej Ojczyzny oraz za uznanie niejako za swoje tych wydarzeń, co się wyrażało nie tylko w słownej życzliwości. Nabrała ona kształtu bardzo konkretnych działań. Serdecznie dziękuję za współorganizowanie wydarzeń, za życzliwą współpracę, a nawet za uruchomienie przez Śląskie Koleje Regionalne darmowej komunikacji kolejowej do Częstochowy w dniu obecności tam papieża Franciszka.
Dziękuję wszystkim Służbom – za życzliwość i profesjonalizm w wykonywaniu zadań. Podziwialiśmy serdeczność, dyspozycyjność i skuteczność działania wojska, straży granicznej, policji, straży miejskiej i służby zdrowia.
Słowa podziękowania kieruję również do pracowników mediów za promocję Światowych Dni Młodzieży, za życzliwe i obiektywne relacje z wydarzeń. W szczególny sposób dziękuję TV Katowice, Radiu Katowice i Radiu eM za przekaz, dzięki któremu uczestnikami tych niezwykłych wydarzeń było wielu mieszkańców naszego regionu, a zwłaszcza rodzice młodzieży i chorzy.
Serdecznie dziękuję miastu Katowice za życzliwe włączenie się w organizację centralnego wydarzenia Dni w Diecezji, za spotkanie na lotnisku, które wielu przypomniało historyczną wizytę Jana Pawła II w naszym mieście w 1983 roku.
Dziękuję strukturom kościelnym i miejskim miasta Mysłowice, które na kilka dni zostały włączone w organizację Wydarzeń Centralnych w Krakowie, za przyjęcie ponad 3 tysiące pielgrzymów, za organizację katechez i Festiwalu Młodych.
Bóg zapłać wszystkim, szczególnie chorym, za modlitwę i każde duchowe wsparcie. Dzięki zaangażowaniu wielu osób, rodzin, parafii, miast i gmin oraz innych podmiotów życia społecznego mogliśmy w archidiecezji katowickiej przyjąć ponad 12 tysięcy pielgrzymów, pochodzących z 55 krajów, ze wszystkich kontynentów. Jest więc za co Bogu dziękować i śpiewać hymn wdzięczności Te Deum laudamus za owocność współpracy i współdziałania. Niech to doświadczenie nie będzie zapomniane i niech nas mobilizuje do dalszego działania na rzecz dobra wspólnego.
Siostry i Bracia!
3. Światowe Dni Młodzieży to był czas nie tylko świętowania naszej wiary i przywiązania do Piotra naszych czasów. Był to czas dziękczynienia za chrzest Polski i czas wypraszania Bożego miłosierdzia. Wielu naszych gości – zaskoczonych serdecznością przyjęcia i gościnnością – zapewniało nas o wdzięczności wypowiadanej modlitwą i o modlitwę prosiło. Niech zatem nie zniknie z naszych ust modlitwa zaufania: Jezu, ufam Tobie. Tą modlitwą chcemy otaczać szczególnie młodzież, która przybyła z krajów, gdzie chrześcijanie są prześladowani lub w mniejszości.
Wszyscy winniśmy wrócić do nauczania papieża Franciszka, które kierował nie tylko do młodych. Wspominajmy również jego gesty, a zwłaszcza czyny miłosierdzia, wśród których nie sposób zapomnieć odwiedzin chorego kard. Franciszka Macharskiego, który w miniony wtorek przekroczył ostatecznie próg śmierci i przeszedł do życia w domu Ojca. Zmarłego kardynała Franciszka, który był wiernym czcicielem Matki Boskiej Piekarskiej, polecajmy w modlitwach Bożemu miłosierdziu!
Drodzy Młodzi!
Za miniony, niezapomniany czas Światowych Dni Młodzieży chcemy wspólnie dziękować Bożej Opatrzności za wstawiennictwem Matki Miłosierdzia i naszych świętych patronów. Nasze wspólne dziękczynienie wypowiemy modlitwą w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach w sobotę, 17 września br.
W to modlitewne spotkanie, które rozpocznie się o godz. 10.00, chcemy włączyć dziękczynienie za sakrament bierzmowania młodzieży naszej archidiecezji. Zapraszam już dziś tegorocznych bierzmowanych na archidiecezjalne dziękczynienie za dar Ducha Świętego, zapraszam również wszystkich wolontariuszy ŚDM i wszystkich uczestników „Dni w Diecezji” oraz wydarzeń w Krakowie. Raz jeszcze zjednoczmy się we wspólnej modlitwie, o którą tyle razy prosił papież Franciszek, wskazując równocześnie konkretne intencje. Prosił też usilnie, abyśmy jego samego i jego posługę wspierali modlitwą.
Bracia i Siostry!
Za ten miniony czas, za wspólnotowe przeżywanie radości Ewangelii, za to święto wiary i młodości, za spotkanie z Papieżem, za radość, pokój, gościnność i bezpieczeństwo – niech Bóg będzie uwielbiony!
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Niech hasło tegorocznych Światowych Dni Młodzieży, które młodzież przyjęła za swoje, stanie się dla każdego z nas programem na naszą codzienność.
Drodzy uczestnicy niedzielnej liturgii!
To nasze zadanie. Niech jego wypełnianie wspomoże błogosławieństwo Boga Ojca i Syna, i Ducha Świętego!
† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki
SŁOWO PASTERSKIE METROPOLITY KATOWICKIEGO
PRZED ŚWIATOWYMI DNIAMI MŁODZIEŻY
na niedzielę 10 lipca 2016 roku
PRZED ŚWIATOWYMI DNIAMI MŁODZIEŻY
na niedzielę 10 lipca 2016 roku
Drodzy Diecezjanie!
1. W trwającym Roku Miłosierdzia warto wspomnieć, że w chrześcijańskiej tradycji zachowane jest przekonanie, iż dzisiejsza Ewangelia, przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, opowiada prawdziwą historię. Nie jest jednak dokładnym opisem jednego z napadów, które zdarzały się na drodze z Jerozolimy do Jerycha, lecz przedstawia historię zbawienia.
Czytamy w homilii Orygenesa:
„Człowiekiem, który schodził, jest Adam,
Jerozolima to raj,
Jerycho to świat;
zabójcy to diabeł,
kapłan to Prawo,
lewita to prorocy,
Samarytanin to Chrystus;
rany to nieposłuszeństwo,
zwierzę, na które go wsadził, to ciało Chrystusa,
gospoda przyjmująca wszystkich chcących wejść to Kościół,
dwa denary to Bóg - Ojciec i Syn,
gospodarz to pasterz Kościoła, któremu powierzona została troska o chorego;
to, iż samarytanin obiecuje wrócić, jest zapowiedzią
drugiego przyjścia Zbawiciela” (Orygenes, Hom. in Lc.34).
„Człowiekiem, który schodził, jest Adam,
Jerozolima to raj,
Jerycho to świat;
zabójcy to diabeł,
kapłan to Prawo,
lewita to prorocy,
Samarytanin to Chrystus;
rany to nieposłuszeństwo,
zwierzę, na które go wsadził, to ciało Chrystusa,
gospoda przyjmująca wszystkich chcących wejść to Kościół,
dwa denary to Bóg - Ojciec i Syn,
gospodarz to pasterz Kościoła, któremu powierzona została troska o chorego;
to, iż samarytanin obiecuje wrócić, jest zapowiedzią
drugiego przyjścia Zbawiciela” (Orygenes, Hom. in Lc.34).
Bracia i Siostry!
Przez bramę Chrztu świętego weszliśmy w zbawcze dzieło Jezusa Chrystusa, które poprzez sakramenty aktualizuje się w Kościele także i w naszym pokoleniu. W trwającej i spełniającej się wciąż historii zbawienia nie wolno nam być statystami, lecz trzeba w niej aktywnie uczestniczyć. Wyrazem uczestnictwa jest realizowanie objawionej woli Bożej, Bożych przykazań, zwłaszcza tego pierwszego i najważniejszego, jak go określił Jezus Chrystus: „Będziesz miłował…Pana, Boga swego,…a swego bliźniego jak siebie samego”.
Ewangeliczna przypowieść o miłosiernym Samarytaninie kończy się słowami: Idź i ty czyń podobnie. To polecenie odnosi się do każdego z nas. Winniśmy naśladować miłosiernego Samarytanina, tym bardziej, że w sakramencie Chrztu doświadczyliśmy Bożego miłosierdzia i nieustannie go doświadczamy.
Przez bramę Chrztu świętego weszliśmy w zbawcze dzieło Jezusa Chrystusa, które poprzez sakramenty aktualizuje się w Kościele także i w naszym pokoleniu. W trwającej i spełniającej się wciąż historii zbawienia nie wolno nam być statystami, lecz trzeba w niej aktywnie uczestniczyć. Wyrazem uczestnictwa jest realizowanie objawionej woli Bożej, Bożych przykazań, zwłaszcza tego pierwszego i najważniejszego, jak go określił Jezus Chrystus: „Będziesz miłował…Pana, Boga swego,…a swego bliźniego jak siebie samego”.
Ewangeliczna przypowieść o miłosiernym Samarytaninie kończy się słowami: Idź i ty czyń podobnie. To polecenie odnosi się do każdego z nas. Winniśmy naśladować miłosiernego Samarytanina, tym bardziej, że w sakramencie Chrztu doświadczyliśmy Bożego miłosierdzia i nieustannie go doświadczamy.
Drodzy Diecezjanie!
2. Wkrótce będziemy mieli wyjątkową okazję, by bardzo konkretnie zaświadczyć o Bożym miłosierdziu podczas Światowych Dni Młodzieży. Nasz kraj, całe nasze społeczeństwo, a zwłaszcza wspólnota Kościoła jest gospodarzem tego niezwykłego spotkania młodych chrześcijan i osób poszukujących z Piotrem naszych czasów, papieżem Franciszkiem.
Inspiratorem spotkań młodego Kościoła był Ojciec Święty Jan Paweł II. Po raz pierwszy zaprosił On młodzież świata do Rzymu na Niedzielę Palmową 1984 roku, aby razem z Nim przeżywała Jubileusz Odkupienia. Zaś Niedziela Palmowa 1986 roku została ogłoszona pierwszym Światowym Dniem Młodzieży. Z tych wydarzeń wyrosły cykliczne spotkania z Papieżem, na które On sam zaprasza młodzież do wybranego miejsca i kraju. Patrząc dziś na Światowe Dni z perspektywy lat, nie mamy wątpliwości, że każde spotkanie młodego Kościoła jest dziełem Ducha Świętego, który gromadzi w jedno, objawia prawdę o Bogu i buduje wspólnotę Kościoła oraz jedność ludzkiej rodziny.
Główne wydarzenia tegorocznych Światowych Dni Młodzieży odbędą się w Krakowie, a ich treścią będzie wspólna modlitwa z papieżem Franciszkiem i wzajemne świadectwo wiary. Święto Młodych będzie także czasem rekolekcji, słuchania słowa Bożego oraz siebie nawzajem.
2. Wkrótce będziemy mieli wyjątkową okazję, by bardzo konkretnie zaświadczyć o Bożym miłosierdziu podczas Światowych Dni Młodzieży. Nasz kraj, całe nasze społeczeństwo, a zwłaszcza wspólnota Kościoła jest gospodarzem tego niezwykłego spotkania młodych chrześcijan i osób poszukujących z Piotrem naszych czasów, papieżem Franciszkiem.
Inspiratorem spotkań młodego Kościoła był Ojciec Święty Jan Paweł II. Po raz pierwszy zaprosił On młodzież świata do Rzymu na Niedzielę Palmową 1984 roku, aby razem z Nim przeżywała Jubileusz Odkupienia. Zaś Niedziela Palmowa 1986 roku została ogłoszona pierwszym Światowym Dniem Młodzieży. Z tych wydarzeń wyrosły cykliczne spotkania z Papieżem, na które On sam zaprasza młodzież do wybranego miejsca i kraju. Patrząc dziś na Światowe Dni z perspektywy lat, nie mamy wątpliwości, że każde spotkanie młodego Kościoła jest dziełem Ducha Świętego, który gromadzi w jedno, objawia prawdę o Bogu i buduje wspólnotę Kościoła oraz jedność ludzkiej rodziny.
Główne wydarzenia tegorocznych Światowych Dni Młodzieży odbędą się w Krakowie, a ich treścią będzie wspólna modlitwa z papieżem Franciszkiem i wzajemne świadectwo wiary. Święto Młodych będzie także czasem rekolekcji, słuchania słowa Bożego oraz siebie nawzajem.
3. Światowe Dni Młodzieży mają obecnie dwie zasadnicze części: „Dni w Diecezji” oraz „Wydarzenia Centralne”.
Na czas Światowych Dni Młodzieży polskim diecezjom nadano nazwy biblijne. Określona nazwa charakteryzuje daną diecezję, a także zapowiada, jakimi treściami gospodarze chcą podzielić się ze swoimi gośćmi. Archidiecezja Katowicka przyjmie nazwę Góry Karmel. Na mapie Ziemi Świętej jest ona związana z prorokiem Eliaszem, wyznaniem wiary i zaufaniem Panu Bogu; jak również z Matką Bożą, która przez swoje fiat uczyniła nam wielkie rzeczy!
„Dni w Diecezji” będziemy przeżywać od 20 do 25 lipca. Młodzi z różnych stron świata spotkają się z wami we wspólnotach parafialnych. Będzie to dla wszystkich okazją i szansą udziału w święcie wiary i radości razem z młodymi, których przyjmiecie wielkodusznie pod swój dach!
Nie zabraknie także wydarzeń i spotkań ponad parafialnych, o szerszym zasięgu, promujących nasz Kościół lokalny oraz poszczególne miasta i gminy.
Głównym wydarzeniem podczas „Dni w Diecezji” będzie spotkanie w dniu 23 lipca na lotnisku Muchowiec w Katowicach. Przybędą tam wszyscy pielgrzymi, nasi goście. Do udziału zapraszam również wiernych Archidiecezji Katowickiej, szczególnie wolontariuszy, młodzież, rodziny przyjmujące młodych pielgrzymów. Zapraszam tych, którzy uczestniczyli w Światowych Dniach Młodzieży w Częstochowie w 1991 r. i uczestników spotkania z Janem Pawłem II na Muchowcu w 1983 r.
W programie tego spotkania będzie prezentacja wspólnot międzynarodowych oraz widowisko z udziałem orkiestry symfonicznej, aktorów i solistów. Przewidziana jest przede wszystkim uroczysta Eucharystia, a także wieczorny koncert gwiazd muzyki chrześcijańskiej.
Na czas Światowych Dni Młodzieży polskim diecezjom nadano nazwy biblijne. Określona nazwa charakteryzuje daną diecezję, a także zapowiada, jakimi treściami gospodarze chcą podzielić się ze swoimi gośćmi. Archidiecezja Katowicka przyjmie nazwę Góry Karmel. Na mapie Ziemi Świętej jest ona związana z prorokiem Eliaszem, wyznaniem wiary i zaufaniem Panu Bogu; jak również z Matką Bożą, która przez swoje fiat uczyniła nam wielkie rzeczy!
„Dni w Diecezji” będziemy przeżywać od 20 do 25 lipca. Młodzi z różnych stron świata spotkają się z wami we wspólnotach parafialnych. Będzie to dla wszystkich okazją i szansą udziału w święcie wiary i radości razem z młodymi, których przyjmiecie wielkodusznie pod swój dach!
Nie zabraknie także wydarzeń i spotkań ponad parafialnych, o szerszym zasięgu, promujących nasz Kościół lokalny oraz poszczególne miasta i gminy.
Głównym wydarzeniem podczas „Dni w Diecezji” będzie spotkanie w dniu 23 lipca na lotnisku Muchowiec w Katowicach. Przybędą tam wszyscy pielgrzymi, nasi goście. Do udziału zapraszam również wiernych Archidiecezji Katowickiej, szczególnie wolontariuszy, młodzież, rodziny przyjmujące młodych pielgrzymów. Zapraszam tych, którzy uczestniczyli w Światowych Dniach Młodzieży w Częstochowie w 1991 r. i uczestników spotkania z Janem Pawłem II na Muchowcu w 1983 r.
W programie tego spotkania będzie prezentacja wspólnot międzynarodowych oraz widowisko z udziałem orkiestry symfonicznej, aktorów i solistów. Przewidziana jest przede wszystkim uroczysta Eucharystia, a także wieczorny koncert gwiazd muzyki chrześcijańskiej.
4. Po zakończeniu „Dni w Diecezji” będziemy przeżywali w Krakowie w dniach od 27 do 31 lipca wielkie święto wiary pod przewodnictwem Piotra naszych czasów. Do udziału w tym spotkaniu zapraszam wszystkich młodych, zwłaszcza tych, wciąż niezdecydowanych!
Wszystkich diecezjan Archidiecezji Katowickiej zapraszam także do udziału w Mszy św. pod przewodnictwem papieża Franciszka 28 lipca w Częstochowie. Ta Eucharystia będzie wielkim dziękczynieniem w ramach Roku Jubileuszowego 1050. rocznicy Chrztu Polski. Ułatwieniem w dotarciu do Częstochowy będzie darmowa komunikacja kolejowa, którą w tym dniu zapewniają Koleje Śląskie dzięki życzliwości Samorządu Województwa Śląskiego.
Wszystkich diecezjan Archidiecezji Katowickiej zapraszam także do udziału w Mszy św. pod przewodnictwem papieża Franciszka 28 lipca w Częstochowie. Ta Eucharystia będzie wielkim dziękczynieniem w ramach Roku Jubileuszowego 1050. rocznicy Chrztu Polski. Ułatwieniem w dotarciu do Częstochowy będzie darmowa komunikacja kolejowa, którą w tym dniu zapewniają Koleje Śląskie dzięki życzliwości Samorządu Województwa Śląskiego.
Siostry i Bracia! Młodzi różnego wieku!
5. Każdy i każda z was ma możliwość skorzystania z bogactwa Światowych Dni Młodzieży. Wykorzystajmy dar niezwykłego czasu łaski, aby Boże Miłosierdzie przeniknęło nasze życie, a ojczyzna i archidiecezja stały się jednym wielkim Polem Miłosierdzia – Campus Misericordiae.
Już dziś serdecznie dziękuję wszystkim, którzy włączyli się w przygotowanie wydarzeń tegorocznych Światowych Dni Młodzieży: rodzinom, które otwarły swoje domy i mieszkania dla młodych z różnych stron świata, wolontariuszom, zaangażowanym kapłanom, samorządom miast i gmin wspierającym „Dni w Diecezji”, instytucjom wspomagającym to wielkie święto młodych, młodzieży Diecezjalnych i Parafialnych Centrów ŚDM, wszystkim ludziom dobrej woli. Wszystkim Bóg zapłać za wasz trud, ofiarowany czas i poświęcenie.
Już dziś serdecznie dziękuję wszystkim, którzy włączyli się w przygotowanie wydarzeń tegorocznych Światowych Dni Młodzieży: rodzinom, które otwarły swoje domy i mieszkania dla młodych z różnych stron świata, wolontariuszom, zaangażowanym kapłanom, samorządom miast i gmin wspierającym „Dni w Diecezji”, instytucjom wspomagającym to wielkie święto młodych, młodzieży Diecezjalnych i Parafialnych Centrów ŚDM, wszystkim ludziom dobrej woli. Wszystkim Bóg zapłać za wasz trud, ofiarowany czas i poświęcenie.
Bracia i Siostry!
Bądźmy wobec wszystkich, zwłaszcza w czasie Światowych Dni Młodzieży, świadkami Bożego Miłosierdzia. Zapiszmy je uczynkami miłosierdzia, realizowaniem przykazania miłości Boga i bliźniego, wytrwałą postawą samarytańskiej służby i pomocy!
Zgromadzonym na niedzielnej Eucharystii, a także udającym się do Krakowa i Częstochowy, mówię: do zobaczenia na szlakach pielgrzymowania!
Wszystkim udzielam pasterskiego błogosławieństwa: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!
Bądźmy wobec wszystkich, zwłaszcza w czasie Światowych Dni Młodzieży, świadkami Bożego Miłosierdzia. Zapiszmy je uczynkami miłosierdzia, realizowaniem przykazania miłości Boga i bliźniego, wytrwałą postawą samarytańskiej służby i pomocy!
Zgromadzonym na niedzielnej Eucharystii, a także udającym się do Krakowa i Częstochowy, mówię: do zobaczenia na szlakach pielgrzymowania!
Wszystkim udzielam pasterskiego błogosławieństwa: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!
† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki
Arcybiskup Metropolita
Katowicki
Katowice, 6 lipca 2016 r., we wspomnienie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej
VA I – 7721/16
VA I – 7721/16
Kamera
Dołącz do nas !
Msza św. gregoriańska
Wczoraj-Dziś
Wirtualna wycieczka do Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie
Listy, komunikaty
- KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO O PIELGRZYMCE KOBIET I DZIEWCZĄT DO PIEKAR ŚLĄSKICH
- KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO PRZED UROCZYSTOŚCIAMI BOŻEGO CIAŁA I SETNEJ ROCZNICY POWROTU GÓRNEGO ŚLĄSKA DO POLSKI
- ZAPROSZENIE NA PIELGRZYMKĘ MĘŻCZYZN I MŁODZIEŃCÓW DO SANKTUARIUM MATKI SPRAWIEDLIWOŚCI I MIŁOŚCI SPOŁECZNEJ W PIEKARACH ŚL.
- KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO W ZWIĄZKU Z ORGANIZACJĄ KONSULTACJI SYNODALNYCH W PARAFIACH ARCHIDIECEZJI
- WEZWANIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO DO MODLITWY W ZWIĄZKU Z KATASTROFĄ W KOPALNI PNIÓWEK W PAWŁOWICACH SLĄSKICH
